Doost

خانه‌ي دوست كجاست؟»
در فلق بود كه پرسيد سوار
آسمان مكثي كرد رهگذر شاخه‌ي نوري كه به لب داشت به تاريكي شن‌ها بخشيد
و به انگشت نشان داد سپيداري و گفت
نرسيده به درخت، كوچه باغي است كه از خواب خدا سبزتر است
و در آن عشق به اندازه‌ي پرهاي صداقت آبي است
مي‌روي تا ته آن كوچه كه از پشت بلوغ، سر بدر مي‌آرد
،پس به سمت گل تنهايي مي‌پيچي
،دو قدم مانده به گل، پاي فواره‌ي جاويد اساطير زمين مي‌ماني و ترا ترسي شفاف فرا‌مي‌گيرد
در صميميت سيال فضا، خش‌خشي مي‌شنوي
كودكي مي‌بيني رفته از كاج بلندي بالا، جوجه بر‌دارد از لانه‌ي نورو از او مي‌پرسي خانه‌ي دوست كجاست؟»
Ba Salam
bazam in mariam ba tarifaash mano sharmande kard
in mariam khanume GOL behtarin va azizi tarin dooste mane va inghadr khoob va maahe ke niyaz be tarif nadare
omidvaram liyaghat dashte basham hamishe be onvane doost oono kenare khodam dashte basham.
_Maryam